Geofencing سرویسی هست که به محض ورود، هر چیزی مثله انسان، دستگاه و… به یک مکان معین، عملیاتی رو شروع می کنه. این عملیات یا عکس العمل می تونه از قبل تعریف شده باشه. مثل دریافت پیامک، اطلاع رسانی، هشدارهای امنیتی و ….
این روزها مشاغل دنباله راه های خلاقانه برای استفاده از این مرزهای مجازی که ما اون رو حصار جغرافیایی می نامیم، هستن.
Geofencing یا (حصار جغرافیایی) یک سرویس مکان یاب هست که در اون یک app یا نرمافزاری دیگه ای از GPS، RFID، Wi – Fi یا دادههای سلولی برای راهاندازی یک اقدام ازپیش برنامهریزیشده، استفاده میکنه زمانی که یک دستگاه تلفن همراه یا برچسب RFID وارد یک مرز مجازی، در اطراف یک مکان جغرافیایی میشه به عنوان Geofencing یا حصار جغرافیایی شناخته میشه. بسته به اینکه Geofencing به چه صورت پیکربندی شده باشه، می تونه امکانات زیر رو فراهم کنه.
- اعلان های تلفن همراه رو تسریع کنه،
- پیامهای متنی یا هشدارهایی رو ارسال کنه،
- تبلیغات هدفمند رو بر روی رسانههای اجتماعی ارسال کنه،
- ناوگان وسیله نقلیه رو ردیابی کنه،
- برخی فنآوری خاص در اون حیطه مکانی غیر فعال کنه.
- دادههای بازاریابی مبتنی بر مکان رو ارائه کنه.
- برخی وفن آوری ها رو ارسال می کنه.
برخی از مکان های زمینی (حصارهای جغرافیایی) برای نظارت بر فعالیت در مناطق امن تنظیم شده ان و به مدیریت امکان می دن، هنگام ورود یا خروج از منطقه خاص، هشدارهایی را مشاهده کنه. مشاغل همچنین می تونن از Geofencing برای نظارت بر کارمندانشون در این زمینه، خودکار کردن، کارت های زمان و پیگیری اموال شرکت استفاده کنن.
Geofencing چگونه کار می کنه؟
برای استفاده از geofencing، یه مدیر یا توسعه دهنده باید اول، یک مرز مجازی در اطراف یک مکان مشخص در نرمافزار GPS یا RFID رو ایجاد کنه. با این سرویس میشه به سادگی یک دایره سی متری رو در اطراف یک مکان و روی نقشه رسم کرد، همون طوری که از API ها در هنگام توسعه یک app موبایل استفاده میکنیم.
این Geofencing مجازی، هنگامی که یه دستگاه مجازی وارد یا خارج از آن منطقه تعیین شده، بشه، واکنش نشون میده، همانطور که توسط مدیر یا سازنده مشخص میشه. Geofencing اغلب در کد کاربردی تلفن همراه تعریف میشه، به خصوص از زمانی که کاربرها نیاز دارن، برای کار با Geofencing از خدمات مکان استفاده کنن.
اگه به محل کنسرتی برین، میتونین برنامهای رو دانلود کرده و اطلاعات مربوط به هر رویداد رو در اون مکان دریافت کنین یا، ممکنه یه خردهفروش، Geofencing رو در اطراف خروجیهای محل کسب و کارش رسم کن تا هشدارهای مربوط به تلفن همراه، برای مشتریانی که اپلیکیشن اون فروشگاه رو روی موبایلشون رو دانلود کردهان، ارسال کنه. در این موارد، یک Geofencing که توسط خرده فروشان مدیریت میشه، می تونه کاربردی بوده و کاربرها هم می تونن از دسترسی به موقعیت مکانی برنامه استفاده کنن.
Geofencing میتونه توسط کاربران نهایی و با استفاده از قابلیتهای Geofencing در برنامههای کاربردی تلفن همراه هم تنظیم بشه. این برنامهها، مانند iOS Reminders، به این امکان رو میده که یه آدرس و یا مکانی رو انتخاب کنین که در آن نیازدارین، یک هشدار خاص براتون ارسال بشه. این در صورتی امکان پذیره که این تنظیمات در یک app برنامهریزی شده باشه تا عملیاتی را براساس یک اقدام دیگه راهاندازی کنه. مثلاً در برنامه موبایل تعریف کنین که اگر من پنج قدم وارد حصار شدم Wi-Fi موبایلم رو روشن کن، یا ممکنه با استفاده از یه app برنامهریزی کنین تا وقتی به مکانی خاصی رسیدین، هشداری برای شما ارسال کنه. در ضمن توسط کاربران نهایی با استفاده از قابلیت های geofencing در برنامه های تلفن همراه هم می شه یک geofence خصوصی ایجاد کرد.
Geofencing فقط برای برنامههای کاربردی تلفن همراه نیست، از این سرویس برای کنترل و ردیابی وسایل نقلیه در صنعت حمل و نقل، احشام در صنعت کشاورزی هم خیلی استفاده میشه و استفاده از این سرویس در هوایپیماهای بدون خلبان هم دیده میشه. تقریبا تمام هواپیماهای بدون سرنشین برای تردد در Geofencing برنامهریزیشده ان، که معمولا در اطراف فرودگاهها، سالنهای روباز نصب می شن.
برخی از خدمه هواپیماهای بدون سرنشین درخواست “اجازه” کاربر رو نیاز دارن، فرایندی که هویت کاربر رو به هواپیمای بدون خلبان متصل میکنه، به طوری که نیروی های امنیتی یا انتظامی بتونن هواپیماهای بدون سرنشین رو ردیابی کنن.